کد مطلب:224120 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:125
مأمون تغییر رویه ی سیاسی داد
این مقدمات و علل و اسباب سیاسی موجب شد كه مأمون سیاست خود را عوض كند و خط سیر خویش را تغییر دهد و فكری برای بغداد و بصره و كوفه كه از مصادر مهم كشور اسلامی است بنماید این عوامل سبب شد كه مامون برای ترضیه ی خاطر بنی عباس كه جمعیتی انبوه و مؤثر بودند و ورق را برگرداند.
«مأمون اگر می خواست بیعت را بشكند و ولیعهد را عوض كند باز مواجه با مخالفت 33 هزار نفر از علویان می شد و سر دو راهی گیر كرده بود كه به كدام راه برود با خودش فكر كرد كه به حیله فضل را برای ترمیم سعایت بكشد و امام را به مكر و كید مسموم كند تا بتواند با روئی گشاده به طرف بنی عباس برود و این اختلافات و انقلابات را آرام سازد و لذا در مقام اجرای این نقشه برآمد»
[ صفحه 554]
امام به حق شاه مطلق كه آمد
حریم درش قبله گاه سلاطین
شه كاخ عرفان گل شاخ احسان
در درج امكان مه برج تمكین
«علی بن موسی الرضا كز خدایش
رضا شد لقب چون رضا بودش آئین»
ز فضل و شرف بینی او را جهانی
اگر نبودت تیره چشم جهان بین
پی عطر روبند حوران جنت
غبار درش را به گیسوی مشكین
اگر خواهی آری به كف دامن او
برو دامن از هر چه جز اوست بر چین
لب سپهر برین را بود هوای پریدن
بدان امید كه گردد به خاك كوی تو ملحق
ز نور بیضه ی بیضا بود ز فر تو فره
فراز طارم امكان زده است قدر تو بیدق
به نزد گنبد عالیت هفت گنبد گردون
چو پیش كوه دماوند هفت دانه ی جوزق
مگر تو روضه ی سلطان هشتمی كه به خاكت
كند ز بهر شرف سجده هفت طارم ارزق
خدیو خطه ی امكان كه از عنایت یزدان
فراز خرگه لاهوت بر فراشته منجق
علی عالی اعلا امام ثامن ضامن
كه از طفیل وجودش وجود گشته منسق
سپهر عدل مهین گوهر محیط خلافت
جهان جود بهین زاده ی رسول مصدق
زهی عظیم بنا بقعه ای كه هست ز فرت
بنای شرع مشید اساس عدل مخلق
نهال فكرت قاآنی از سحاب معانی
به بوستان سخن گشت در ثنای تو مورق
«مأمون اگر می خواست بیعت را بشكند و ولیعهد را عوض كند باز مواجه با مخالفت 33 هزار نفر از علویان می شد و سر دو راهی گیر كرده بود كه به كدام راه برود با خودش فكر كرد كه به حیله فضل را برای ترمیم سعایت بكشد و امام را به مكر و كید مسموم كند تا بتواند با روئی گشاده به طرف بنی عباس برود و این اختلافات و انقلابات را آرام سازد و لذا در مقام اجرای این نقشه برآمد»
[ صفحه 554]
امام به حق شاه مطلق كه آمد
حریم درش قبله گاه سلاطین
شه كاخ عرفان گل شاخ احسان
در درج امكان مه برج تمكین
«علی بن موسی الرضا كز خدایش
رضا شد لقب چون رضا بودش آئین»
ز فضل و شرف بینی او را جهانی
اگر نبودت تیره چشم جهان بین
پی عطر روبند حوران جنت
غبار درش را به گیسوی مشكین
اگر خواهی آری به كف دامن او
برو دامن از هر چه جز اوست بر چین
لب سپهر برین را بود هوای پریدن
بدان امید كه گردد به خاك كوی تو ملحق
ز نور بیضه ی بیضا بود ز فر تو فره
فراز طارم امكان زده است قدر تو بیدق
به نزد گنبد عالیت هفت گنبد گردون
چو پیش كوه دماوند هفت دانه ی جوزق
مگر تو روضه ی سلطان هشتمی كه به خاكت
كند ز بهر شرف سجده هفت طارم ارزق
خدیو خطه ی امكان كه از عنایت یزدان
فراز خرگه لاهوت بر فراشته منجق
علی عالی اعلا امام ثامن ضامن
كه از طفیل وجودش وجود گشته منسق
سپهر عدل مهین گوهر محیط خلافت
جهان جود بهین زاده ی رسول مصدق
زهی عظیم بنا بقعه ای كه هست ز فرت
بنای شرع مشید اساس عدل مخلق
نهال فكرت قاآنی از سحاب معانی
به بوستان سخن گشت در ثنای تو مورق